The Unintended Audience
In opdracht van het Nederlands Film Festival en het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, en in samenwerking met Forum van de Regisseurs, onderdeel van het Nederlands Film Festival, is filmmaker Sharelly Emanuelson gevraagd om een reflectie beeldessay te maken uit archiefbeelden van Beeld en Geluid. Het resultaat hiervan is The Unintended Audience, een beeldessay van 19 minuten die van 24 september tot 4 oktober te zien is binnen de installatie Set Stage Screen in Het Nieuwe Instituut.
Sharelly Emanuelson
Sharelly Emanuelson is filmmaker en beeldend kunstenaar. In haar werk, met gebruik van film, video, installatiewerk en fotografie, probeert zij haar gedachten, ervaringen en sentiment over cultuur, erfgoed, koloniale overblijfselen, gedrag en alledaagse relaties uit te drukken en te communiceren. Met een Bachelor of Arts van de Hogeschool van de Kunsten in Utrecht in Audiovisuele Media en een Master in Artistic Research van de Koninklijke Academie van de Kunsten in Den Haag heeft zij internationale en publieke nominaties en prijzen ontvangen, waaronder een Master Artistic Research Award van het Koninklijke Academie van de Kunsten (2014), Black Achievement Spotlight Award (2018) en de Volkskrant Beeldende Kunst Publieksprijs (2020). Naast haar eigen praktijk richtte zij Uniarte op, een door kunstenaars gerunde organisatie die zichtbaarheid en ontwikkeling van opkomende en professionele kunstenaars in het Caribisch gebied bevordert.
Shamira Raphaëla
Shamira Raphaëla studeerde aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten. Ze is werkzaam als regisseur. Met haar debuuttitel Deal with it (2014) sleepte Shamira Raphaëla verschillende internationale prijzen in de wacht, o.a. op het Los Angeles Urban Film Festival. Ook werd deze korte documentaire in 2015 genomineerd voor De Filmprijs van de Stad Utrecht. De korte jeugddocumentaire Lenno & de maanvis (2018) werd uitgeroepen tot Best Children’s Documentary bij International Documentary Festival Amsterdam en ontving de European Children’s Film Association award door de European Childrens Film Association tijdens de Berlinale. Met de documentaire De waarheid over mijn vader (2019) won Shamira Raphaëla het Gouden Kalf voor Beste Korte Documentaire. Eind 2019 volgde Ons moederland, de lange documentaire waarin Shamira Raphaëla het dagelijks leven van Constant Kusters, de politiek leider van de Nederlandse Volks-Unie, schetst. Aan de hand van archiefmateriaal laat zij een beeld van de Nederlandse samenleving en haar omgang met ‘de ander’ door de eeuwen heen zien.
Sandra Beerends
Sandra Beerends werkte als dramaturg en creative producer mee aan speelfilms, documentaires, animaties en series. In 2012 schreef en produceerde ze de korte film Arigato. De film ontving de Audience award op ‘Film by the sea’, werd vertoond op de NPO tijdens de Indiëherdenking en kreeg een uitnodiging van de Japanse ambassade in Tokyo. In 2019 ging haar regiedebuut in première op de IDFA; Ze noemen me baboe. De film stond als enige Nederlandse film in de publieks top 10, behaalde in 6 weken de kristallen prijs en reist sindsdien in het internationale festivalcircuit.
Wytze Koppelman
Wytze Koppelman is conservator Cultuur en Entertainment bij het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid. Zijn werk beslaat de collectieontwikkeling van het instituut en de presentatie van deze collectie in een museale context. Wytze studeerde Film- en Televisiewetenschap aan de Universiteit Utrecht, waarna hij diverse functies in het culture veld heeft gehad. Sinds 2017 is hij werkzaam bij Beeld en Geluid.
